Ο Βασιλης ο Αντωναρος

Ο Βασιλης ο Αντωναρος

Ο ΒΑΣΙΛΗΣ Ο ΑΝΤΩΝΑΡΟΣ
Γραφει ο Γιωργος Χρηστου
ΗΤΑΝ ένας ωραίος χαρακτήρας ένας απείραγος άνθρωπος που οι κουβέντες του και οι ιστορίες του έκαναν το γύρο του χωριού. Αδύνατος, σβέλτος ήταν διαρκώς σε κίνηση. Τουλάχιστον εγώ οπόταν τον έβλεπα περπατούσε. Πότε πηγαινοερχόταν στη θάλασσα, πότε στα χωράφια και πότε πίσω από κανένα γάιδαρο να τον χτυπά για να τρέχει.
ΕΛΕΓΕ συχνά τη λέξη «του λοιπόν» τραβώντας τη φωνή του και αυτό πια έμεινε παροιμιώδες και το σήμα κατατεθέν του. Ήταν λιτοδίαιτος και περνούσε τη μέρα του στα χωράφια, όπως όλοι μας, με λίγο ψωμί, λίγο τυρί και κανένα κρεμύδι.
ΔΕΝ ΞΕΚΟΛΛΟΥΣΕ από τη θάλασσα,όπου έριχνε δίχτυα στα ρηχά με τα πόδια και ύστερα πετροβολούσε τα ψάρια για να….πιαστούν. Έριχνε και από κανένα αναμενο φτυλ για να κάνει το φαγητό του. Γι αυτές του τις ενασχολήσεις υπάρχουν και ανέκδοτα τα οποία θα αναφέρω.
ΗΤΑΝ απόλαυση να τον ακούς να μιλά στο καφενείο. Μια φορά που τον πέτυχα, γιατί έλειπα συνεχώς απ’ το χωριό, μιλούσε για τα ψάρια που χάθηκαν από τη θάλασσα λέγοντας.
-Πιρουνόσπυρους του λοιπόοοοοον, χαθήκαν ούλαααααα!!!!!!
ΜΙΑ ΑΛΛΗ φορά που κυβερνούσε ο αλήστου μνήμης Μητσοτάκης τον ακούω στο καφενείο να του δίνει ένα χαρακτηρισμό, που εγώ κλεβοντάς το το διέδωσα παντού και το έπιαναν αμέσως. Μόλις λοιπόν βλέπει το Μητσοτάκη στην τηλεόραση, αναφωνεί.
-ΝΑΤΟΥΣ ου Δρακουμέλ.
ΣΕΙΣΤΗΚΕ το καφενείο από τα γέλια.

No Comments

Post A Comment