Οδοιπορικο στην Καλλιοπη

Οδοιπορικο στην Καλλιοπη

Γραφει ο Ηλιας Χριστοφιδελλης

Χρονολογια 1988.

Ετυχε να κανω χειμωνιατικες διακοπες στην Καλλιοπη για μερικες εβδομαδες. Επειδη εχω και καποια λοξα με το περπατημα, μεσα λοιπον στο καταχειμωνο και ενω ολα τα σπιτια ειχαν νερο μεσα στα υπογεια εγω εκανα την τρελα να πιασω αγωνη γραμη δρομων. Ξεκινησα με τον Βασιλη Χατζογλου ο οποιος πηγαινε να ταϊσει τις κοτες στην Μαντρα πισω απο το χωριο. Τον αφησα και συνεχισα την πορεια προς το Πγαδελι βγαζοντας φωτογραφια και ολες τις μαντρες με την σειρα. Συναντησα το Γιαννη Ρενταρη και του ειπα οτι παω για την Αγια Ελενη. Με κοιταξε καλα και μου λεει οτι με τις κοντες λαστιχενιες μποτες που φορουσα δεν θα μπορουσα να βγω απο τα πολλα νερα στο πηγαδελι τα οποια ειχαν κανει μια μεγαλη λιμνη. Προθυμοποιηθηκε να με βγαλει απο ενα περασμα και συνεχισα για την Αγια Ελενη. Αφου εβγαλα μερικες φωτογραφιες ξεκινησα για την Αγια Παρασκευη. Ωραια η διαδρομη και με τα πουλια στην Ασπρολιμνη ηταν κατι αλλο. Στην Αγια Παρασκευη αναψα ενα κερι και συνεχισα γαι τον Αγιο Γιαννη. Σειρα ειχε η Αγια Κυριακη και ημουν τυχερος γιατι ειχα τον τσουχτερο βορια στην πλατη και με βοηθουσε. Στην Αγια Κυριακη εκανα το σταυρο μου και δεν μπορουσα να μην επισκευτω και το λιμανακι οπυ ο δυνατος βοριας χτυπουσε τις βαρκουλες με μανια. Σειρα τωρα το Βουνοχωρι. Αναεβηκα την ανηφορα προς την μαντρα του ξαδελφου Τριανταφυλου Κανταρα. Τα σκυλια μολις με μυριστηκαν αρχησαν να γαυγιζουν και πραξενεμενος ο ξαδερφος (οπως μου ειπε αργοτερα) βγηκε στην πορτα στο ανωγι και μουρμουριζε ποιος τρελος με τετοιο παλιοκερο ανεβαινε την ανηφορα? Οταν εφτασα κοντα με γνωρισε μεσα απο την μεγαλη χλενι (του γαμπρου μου Μπαμπη) που φορουσα και τα διπλα παντελονια για να αντεξω το τρελλο κρυο και ανεβηκαμε για το συνιθισμενο ρακι το οποιοο ειχα πολυ αναγκη.

Φωτογραφησα τις μαντρες και σειρα ειχε το περα Βουνοχωρι και μαλιστα ο καλοκαρδος Δημητρης Καλλογιαννης με τον οποιο ειχα συνενοηθει αποβραδυς να με περιμενει κατα το μεσημερακι.

Ηταν εκει και ειχε αναψει και το τζακι. Τι ωραια! Ξεφωρτωθηκα μερικα ρουχα απο πανω μου και ξεκουραστηκα λιγο συζητωντας με τον Δημητρη. Το ευχαριστησα και επισκευτηκα τον Αγιο Ερμολαο που τοτε ειχαν μαζεψει υλικα για την ανακαινηση του. μετα προς τις μαντρες οπου εβγαλα τις απαραιτητες φωτογραφιες. Ο γυρισμος ηταν ματυριο. Εκοψα μεσα απο τις αμδες με προορισμο τον αγιο Γιωργη το στασιδι. Ειχα κοντρα τον παγωμενο βορια που εμπαινε μεσα απο τις διπλες της χλενης στο ιδρωμενο σωμα και αυτο με φοβισε προς στιγμην μην παθω κανενα κρυολογημα. Η λυση βρεθηκε και περπατουσα πλαϊ-πλαϊ μεχρι που περασε τις αμδες Οι αναλογες φωτογραφησεις στην εκκλησια και τις μαντρες και δρομο για τον Αγιο Μοδεστο. Απο αυτο το σημειο και μετα τα ποδια αρχησαν να μην ακουνε στον εγκεφαλο και τα πραγματ ηταν δυσκολα. Εβλεπα ομως το χωριο και επαιρνα ελπιδα οτι κοντεεεεβω. Λιγες φωτογραφιες στην εκλησσια και τις μαντρες και δρομο για το χωριο γαι το βραδυνο φαγητο πλεον αφου ειχε βραδιασει. Ηταν κουραστικη ημερα αλλα παρα μα παρα πολυ ευχαριστη.

 

No Comments

Post A Comment